Αφού λύσαμε με χαρακτηριστική ευκολία το θέμα του ποδοσφαιρικού διασυρμού, είπαμε να επιστρέψουμε σε πιο γήινα και τετριμμένα θέματα. Όπως αυτό του φαγητού. Γιατί όπως λέει κι ο γκουρού που τον τρώμε από την αρχή μέχρι το τέλος σε όλες τις εκφάνσεις, ο γνωστός κι ως Maslow, αν δεν ικανοποιηθούν οι βασικές ανάγκες που βρίσκονται στη βάση της πυραμίδας, φερειπείν το φαγητό, η στέγη, σεξ και λοιπές βιολογικές ανάγκες, για πουθενά δεν είσαι και πουθενά δεν πας...
Έτσι λοιπόν επειδή χορτάσαμε από την πνευματική τροφή, και επειδή όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός μας, νηστικό αρκούδι δεν χορεύει...άρχισε να μας απασχολεί το φλέγον θέμα του τι κατέρχεται του οισοφάγου μας. Γιατί ως γνωστόν είμαστε και άνθρωποι που χορεύουμε ασταμάτητα.
Και η αφορμή δεν άργησε να έρθει. Στο διάλειμμα ο ιατρός μας συμβουλεύει να εφοδιάζουμε τον εγκέφαλό μας με χημικές ουσίες, για να μπορούμε να αντέξουμε τις νέες γνώσεις. Και επειδή δε μας φτάνει ένα απλό και λιτό κουλουράκι με τον καφέ, θέλει ο στόμαχός μας και κρουασάν με γέμιση σαμπάνια. Η κατάσταση φυσικά εκτροχιάστηκε από την απλή συζήτηση, και έφτασε στο σημείο της έντονης διαμαρτυρίας προς τους υπεύθυνους.
Κάπου εκεί το κρουασανάκι με γέμιση σοκολάτας συνάντησε το χυμό πορτοκάλι (με περιεκτικότητα σε πορτοκάλι που αγγίζει μόλις το 15% ) και του είπε στα πεταχτά:''Είσαι να την κάνουμε από δω; Θα πάμε να συναντήσουμε το sandwich και θα μας ξεχάσουν τα στομάχια των σεμιναριόπληκτων ατόμων!" Τσούκου, τσούκου, αδειάσανε τη γωνιά τους στο μίνι ψυγειάκι.
Και τα παιδιά μείναν με άδεια στομάχια, αλλά ουχί για πολύ. Έκαναν συχνές επισκέψεις στο παρακείμενο περίπτερο, χορταίνοντας με πλαστικές πατάτες και αγνώστου προελεύσεως υλικά.
Μετά από αυτή τη δυσμενή εξέλιξη, ελπίζω να μην έχετε απαιτήσεις για ανάλογες επιδόσεις.
Εδώ ακόμα και τα δημόσια ταμεία δεν έχουν μία...σε κοινή "ομολογία".
Αλλά μιας και μάς έπιασε λόρδα ξαφνική και ξαφνικά αναρωτιούνται κάποιοι μόνο το τι θα γεμίζουν το στομάχι τους, έχουμε μια άλλη πρόταση να κάνουμε.
Αντί να μαλώνετε για την ποσότητα του φαγητού, τιμήστε το Tupper. Αξίζει πιστεύουμε να επανέλθει στη θέση που του αξίζει.
Και κάτι άλλο.
Δεν είστε μόνοι στη γη, ώστε όλος ο κόσμος να περιφέρεται γύρω από τον ευατούλη σας, ούτε είναι υποχρεωμένοι οι άλλοι να σας στέργουν σαν μικρά παιδιά, που ζητάνε μπιμπερό.
Ρίξτε μια ματιά στο Νταρφούρ και σε όλη την Αφρική και μετά ελάτε να συζητήσουμε ως νοήμονες άνθρωποι.
Χαίρετε!

Π.