Δεν πήρα σήμερα αθλητικές εφημερίδες. Εδώ και χρόνια ακούω ραδιόφωνο. Και έχω κόψει τη μανία της τηλεόρασης, τουλάχιστον με ελάχιστες εξαιρέσεις, αυστηρά επιλεγμένες.
Διάβασα από συνήθεια στα ΝΕΑ το σημείωμα του Δανίκα.
"Συμβολικός διασυρμός, αλλά ντιπ για ντιπ φανατισμένος και ανεγκέφαλος ο τυφλός ποντικός...Η αλήθεια γράφεται σε όλα τα γήπεδα της Ιστορίας. Το συμπέρασμα μελαγχολικό. Όσες πανωλεθρίες και να υποστούμε, μυαλά δεν αλλάζουμε για να βελτιωθούμε."
Από την είσοδο των οπαδών στο γήπεδο, μέχρι σήμερα το μεσημέρι, σε συζητήσεις του ποδαριού σε διαλείμματα, το θέμα της συζήτησης είναι ο "εθνικός διασυρμός".
Διότι αν παίζαμε με καμιά Γερμανία, Γαλλία, η τεσσάρα θα ήταν λίαν αποδεκτή.
Και τώρα που χάσαμε από την Τουρκία, όλοι κρίνουν με καθαρά συναισθηματικά κριτήρια. Ποτέ με ποδοσφαιρικά. Ακόμα και άτομα που μου δήλωσαν ότι δεν παρακολουθούν ποδόσφαιρο, όταν τους ρώτησα τι ομάδα είναι και ποια είναι η άποψή τους, Δευτέρα πρωί, ήρθαν έχοντας σπαταλήσει ώρες μπροστά στις αναλύσεις των φυλλάδων και κυρίως των παραθύρων που μόνο θέα δεν διαθέτουν. Γέμισαν τους εγκεφάλους τους με όσα τους έδωσαν μασημένα και μου ήρθαν με την σιγουριά αυθεντίας, να μου προτείνουν ενδεκάδα. Δεν τους άκουσα. Έχω μπουχτήσει, όσους πουλάνε εξυπναδούλες, μετά από ό,τι έχει γίνει. Μου την δίνουν. Επαναστατεί ο λίγος νους που μου έχει απομείνει. Όλοι ΜΕΤΑ το παιχνίδι. Γιατί ναι περί παιχνιδιού πρόκειται, σε καμία περίπτωση αγώνα. Την Παρασκευή οι τυπάδες είχαν την αλαζονεία του νικητή. Θα τους λιώσουμε, έχουμε υπερομάδα, πάμε για την πρωτιά στον όμιλο. Χαλαρά. Τότε όλα ήταν τέλεια. Τώρα καπνός κι ομίχλη. Τώρα να φύγει ο Γερμανός. Δε μας κάνει. Να πάτε να κοουτσάρετε εσείς, τότε, μάγκες. Να καθήσετε στον πάγκο και να μετά να λύσετε σε όλες τις κατεβασιές της μπάλας με ευκολία που ούτε ο Αλε θα φανταζόταν.
Προσωπικά δεν κομίζω δάφνες. Και δεν λέω ότι σε μερικές δηλώσεις που διατυπώνονται υπάρχει ποσότητα αλήθειας. Πάντα σε αυτήν τη χώρα θα κρίνουμε από το αποτέλεσμα. Και θα αυτοθαυμαζόμαστε, χαϊδεύοντας τα αυτιά μετριοτήτων.
Δε θα κάνω σχόλιο για τα επεισόδια. Αν κάποια στιγμή βάλουμε λίγο μυαλό και πάψουμε να κοκορευόμαστε αυτάρεσκα, τότε το ποδόσφαιρο θα βλέπεται, θα συγκινεί, θα απογοητεύει, όσους πραγματικά αγαπάνε την μπαλίτσα. Κι όχι από εκείνους που πρέπει σώνει και καλά να έχουν άποψη για όλα. Ακόμα και αν τις αμέσως προηγούμενες μέρες σου λένε ότι δεν υποστηρίζω καμιά ομάδα, δεν ασχολούμαι με ποδόσφαιρο.
Κύριοι, good night and good luck!

Π.