Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό.
Συγκρατήθηκα μέχρι ένα σημείο.
Μέχρι που βρέθηκε ο Πάολο να μου ρίξει το αίτημα για δημοσίευση φωτογραφίας.
Ο Πάολο από Ληξούρι, λοιπόν, μπορεί πλέον να ικανοποιήσει την περιέργειά του.
Η φωτογραφία που ζήτησε για την θαυμάστρια του ιμιτασιόν Πάολο την έχει μπρος στα μάτια του.
Για τους υπόλοιπους απλά θα αναρωτιούνται τι ενδιαφέρον έχει η συγκεκριμένη φώτο.
Τα πράγματα είναι απλά.
Πρόκειται για άκρως συνηθισμένη σκηνή στα πλαίσια του σεμιναρίου.
Που βέβαια δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον, αν δεν λαμβάναμε υπόψη ότι έχει καταντήσει συνήθεια κακιά. Οι συχνές ερωτήσεις της συναδέρφου , που κατά περίεργο τρόπο έχουν φτάσει να ακούγονται στα αυτιά μας περίπου όπως και οι διαφημίσεις του Χατζηγιάννη στον καναπέ, των Θέλω_Τα_Ώπα μου και του Γελάω_Για_Να_Δείξω_Ότι_Υπάρχω_Και_Ως_Ηθοποιός!
Και φυσικά γίνονται αντικείμενο καζούρας.
Και καλά που την ψιλιάστηκε την κατάσταση ο Πάολο και το ρίχνει στην πλάκα.
Ερωτήσεις του τύπου, πόσο χρονών είσαι, που μένεις στη Θεσσαλονίκη, έχεις σχέση(πάλι καλά που δεν έκανε μπροστά μας ανήθικη πρόταση), τι δουλειά κάνεις ακριβώς...και άλλες παρόμοιες και αδιάκριτες ακούστηκαν από την πρώτη μέρα γνωριμίας μας με τον Πάολο...
Εννοείται από την προσεκτική ακροάτριά του.
Ο τύπος μετά από κάποιο σημείο μυρίστηκε ότι υπάρχει ψωμί για δούλεμα και άρχισε τα ανάλογα. "Και για να σου λύσω κι άλλες απορίες, ήμουν λοχίας στον στρατό, αγαπώ και λατρεύω τον ΠΑΟΚ, έριξα το διάβασμα της ζωής μου στην Αγγλία ( εννοείται διάβασμα πινακίδων στους δρόμους που περιφερόμουν όλες τις άλλες μέρες πριν των εξετάσεων!) και άλλα λοιπά και πικάντικα...
Η ακροάτρια-συνάδερφος-θέλω να πάω στρατό μετά το σεμινάριο φυσικά συνεχίζει ακάθεκτη.
Τις προάλλες η συζήτηση ήρθε για τις πληρωμές των στελεχών.
Ναι για μας που τελειώσαμε τις οικονομικές σχολές είναι ήδη γνωστοί οι παχυλοί μισθοί που υποτίθεται ότι θα βάλουμε στο τσεπάκι μας κάποια στιγμή. Όπως μας προετοίμασαν και μας μύησαν στη σχολή. Ο Πάολο μας διευκρίνησε ότι στέλεχος που κάνει μελέτη στρατηγικών αξιοποίησης χρόνου πληρώνονται με 10.000 € το μήνα. Ποσό αστρονομικό που προσωπικά πιστεύω ότι ισχύει στη χώρα πλέον του Ατλαντικού και μόνο.
Ο οφθαλμός της γκρούπι ακροάτριάς του γυάλισε.
Ο Πάολο φυσικά το κατάλαβε με την άκρη του ματιού του.
Και ακούγεται η πρόταση-προτροπή στην πιστή του.
" Ρε Φανή, τι να σου κάνει ο ταγματάρχης...δεν φτουράει...το στέλεχος καλύτερα πληρώνεται!"
( Στα αυτιά μου ήχησε σαν το άσμα του Καζούλη, ξέχνα ρε Billy τη Φανή...ξέχνα ρε Φανή το ΛΟΚατζή!)
Αυτό ήταν. Η Φανή βραχυκύκλωσε.
"Τώρα που το σκέφτομαι...Δεν είναι κακή ιδέα...Θα κάθομαι στο σπίτι."
"Και σκέψου ότι δε θα έχεις και το πυροβολικό να σου τρυπάει τα αυτιά..."
"....Ναι....Αλλά που θα βρεθεί"
(Δεν άντεξα, ως συνήθως) " Δεν είναι δύσκολο, θα σε γράψουμε σε καμιά λέσχη επιχειρηματικότητας, θα πηγαίνεις σε εκδηλώσεις, όλο και σε κάποιον περίεργο θα πέσεις. Και που ξέρεις, μπορεί να σε βάλει να "πυροβολείς" τις μετοχές του στο Χρηματιστήριο Ανοησιών"
Αφού έπαθε εγκεφαλικό traffic από το θέμα της εργασίας, σε κάποια φάση άσχετη πέταξε ένα σχόλιο για τον έτερο δάσκαλό μας, κολλητό του Πάολο ( ο οποίος τρέχει σαν το Βέγγο και μας το δήλωσε πως δεν έχει προσωπική ζωή)
"Και ο Νίκος ο...καημένος..."
"Γιατί είναι καημένος; " αναρωτήθηκε ο Πάολο.
" Ε αφού τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ στη δουλειά"
" Μάλιστα...Θα του το πω, ότι τον χαρακτήρισες καημένο..."
"Σιγά τώρα...Μη συζητάτε για όσα λέμε εμείς"
" Ναι ναι κι όμως...Και μάλιστα θα του πω ότι έκανες κι ερωτική εξομολόγηση για το άτομό του!"
( Βλέμμα τρομαγμένο και απορημένο)" Εεε, δεν θα πεις και ψέμματα...!"
" Σιγά το ψέμμα...Αφού έτοιμη είσαι. "
" Δε θα σε πιστέψει. Δεν έχεις μάρτυρες"
"Μπα...Κι όμως έχω. Η Π. θα με επιβεβαιώσει!!!"
Έκπληκτη τον κοιτάζω και φυσικά ξεκαρδίζομαι στον γέλωτα.
"Φυσικά και θα το κάνω. Είμαι πάντα stand by για κάτι τέτοιο"
Βεβαίως βεβαίως μετά η Φανή προσπαθούσε να με πείσει να μην το κάνω. Με κοιτούσε και προσπαθούσε να μετρήσει πόσα κιλά τρέλας κουβαλάει ο εγκέφαλός μου.
Δεν πρόκειται ουδείς να το προσδιορίσει αυτό.
Όπως δεν προσδιορίζεται ανάλογα και το όριο αντοχής μου σε παρόμοια σχόλια.


Π.

ΥΓ. Πάολο original για περισσότερες φωτογραφίες επιφυλάσσομαι. Μπορεί να πετύχω καμιά πιο πικάντικη κάποια μέρα. Ευτυχώς είμαστε και στο τελευταίο θρανίο. Έχουμε πλήρη οπτική επαφή '-)