Λένε ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, μόνο επιτρέψτε μου να τροποποιήσω το σοφό ρητό: τα ράσα υψηλής ραπτικής, κατά προτίμηση Roberto Cavalli, αξίας απαραιτήτως άνω των 15.000 Ευρω,με ιταλικό σατέν ύφασμα, δεν κάνουν τον παπά....Έλα όμως που για κακιά μας τύχη τον κάνουν μέχρι κ Μητροπολίτη...

Στην εφηβεία μου θυμάμαι έντονα πόσο διαφορετικοί ήμασταν όλοι μεταξύ μας, ο μεταλλάς-μακρύ μαλλί,με μπλούζες που προδίδουν τις αγαπημένες του μπάντες, απόμακρος, σκοτεινός, ο σκεϊτάς που ασχολείται περισσότερο με grafity, hip-hop και γκόμενες με φαρδυά παντελονάκια, που αρέσκεται στο ανακάτεμα αμερικάνικων και ελληνικών λέξεων, η κυριλέ κοπελίτσα που ακόμα ιππότες ονειρεύεται πάνω στο άσπρο άλογο (= άσπρη Ferrari δηλαδή), ο σκυλάς τύπος με την πουκαμισιά και το ζελέ στο μαλλί που βιάζεται να μεγαλώσει και δεν έχει όνειρα συνήθως, ο χύμα τύπος-φοράω ακόμα και πυτζάμες στο σχολείο αν είναι να νοιώσω άνετα για να παίξω μπάλα και πολλοί άλλοι που κάνανε τον κόσμο μας διαφορετικό, με ποικιλία και αμέτρητες εκπλήξεις...

Η πιο όμορφη ηλικία με το πάθος να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, που το μόνο για το οποίο υπήρχαμε ήταν η προσπάθεια να διαφοροποιηθούμε από τους άλλους, να δείξουμε κομμάτια του μοναδικού επαναστατικού μας χαρακτήρα, αυτό που ξέρουμε να κάνουμε καλύτερα από όλους και για το οποίο παινευόμασταν...

Δυστυχώς σήμερα στα 24 μου τα πράγματα έχουν άλλάξει κατά πολύ...
Κάθε φορά που βγαίνω έξω αισθάνομαι οτι έχω κατεβάσει 6 λιτρα μπύρας γιατί αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι τα βλέπω όλα πενταπλά, οι γυναίκες παντού έχουν ακριβώς το ίδιο ντύσιμο-στυλάκι-υφάκι (από το σκυλάδικο και την ταβέρνα μέχρι το χύμα -καφενείο και το τρέντυ καφέ) και το παράλογο είναι ότι αντί να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιά θα πρωτοτυπήσει σφάζονται για το ποιά θα μοιάσει περισσότερο στην άλλη!

Έτσι αισθάνομαι κ εγώ σαν τη μύγα μες το γάλα επειδή αποφάσισα να βγώ με τα σταράκια και όχι με τη Louis Vuitton, τη γόβα και το μαλλί κομμωτηρίου μεσημεριάτικα. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το φαινομενο της Μεταφυσικής Έλλειψης του Διαφορετικού (ΜΕΔ) έχει κατακλήσει την πόλη της Κ. και όχι μόνο...

Δεν μπορώ λοιπόν να εξηγήσω από που προέρχεται αυτή η μανία, έχω φτάσει στο σημείο να καταλαβαίνω τους ανθρώπους από τους ήχους κλήσης των κινητών τους! Να βλέπω κυριλλέ τυπάκια που να βαράνε τα κινητά τους με φασαριόζικα ringtones των Megadeath και να μην το πιστεύω. Σίγουρα ένας τρανταχτός λόγος είναι τα πρότυπα ομορφιάς και lifestyle που η τηλεόραση καθημερινά μας βομβαρδίζει αλλά από την άλλη η τηλεόραση πάντα αυτό έκανε!

Η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω για το ΜΕΔ είναι η έλλειψη της εσωτερικής αναζήτησης, το ότι βλέπω παντού όμορφους ανθρώπους οι οποίοι αναλώνονται σε συζητήσεις του τύπου μεσημεριανές εκπομπές-μόδα-γκόμενοι, χωρίς ενδιαφέροντα, συνήθως αργόσχολοι που τρώγονται στην κυριολεξία με τα ρούχα τους, και πέφτουν στην πλάνη ότι ξεπουλώντας τους εαυτούς τους στο image-making γίνονται αρεστοί κ γαμάτοι...Το έχω παρατηρήσει σε γνωστούς μου αυτό και συγκεκριμένα σε συμμαθήτριά μου, που όσο ήταν φοιτήτρια ήταν χύμα στο κύμα με δραστηριότητες όπως ζογκλερικά, μουσική, ταξίδια, αλλά με το που πάτησε το πόδι της στην Κ. μέσα σε ένα χρόνο μεταλλάχτηκε και αυτή σε ένα ΜΕΔ-θύμα με χρυσο πέδιλο-γόβα κ με δηλώσεις του τύπου
" Το όνειρό μου είναι να αποκτήσω μια τσάντα Luis Vuitton" η οποία παρεπιπτόντως κοστίζει 900 ευρώ και αν ήμουν η Πάρις ευχαρίστως θα την αγόραζα αλλά μ 'αυτά τα χρηματα γιατί να μην κάνω ενα ταξίδι αστραπή στη Νέα Υόρκη (πολύ πιο εποικοδομητικό δε νομίζετε;)


Στεναχωριέμαι λοιπόν που βλέπω παντού κενούς ανθρώπους, πλαστικές κούκλες ανέκφραστες για να μην χαλάσει το μαλλί τους, πιστά στρατιωτάκια στη βιομηχανία του image και της απόλυτης παραπληροφόρησης...
Δεν είμαι κατά του κομψού κ ακριβού, αλλά του στημένου κ ψυχαναγκαστικού ντυσίματος με την ελπίδα οτι μόνο έτσι μπορούμε να μπούμε στο κλαμπ των "γαμάτων".

Για άλλη μια φορά αγαπητοί μου, επιβεβαιώθηκα σχετικά με την θεωρία ΜΕΔ, ο καλός μας φίλος "DOLCE" από το σεμινάριο (ένα ακόμα καημένο και καμμένο θύμα του ΜΕΔ) ο οποίος επί 2 μηνες έμπαινε μέσα στην αίθουσα με τον αέρα του "Γ**** και δέρνω" εφόσον φορούσε την Dolce & Gabbana ένδυσή του, το απαραίτητο φάρμακο για να μπει στο κλαμπ, που δεν είχε να μας δείξει τίποτε άλλο πέρα από αυτό, την προηγούμενη εβδομάδα έδειξε επιτέλους το απόλυτο κενό του μυαλού και επιπέδου του: αποκάλεσε με απερίγραπτη απαξίωση "χοντρές" φίλες μου από το σεμινάριο αδιαφορώντας για τα δικά του χάλια...

Εντυπωσιάστηκα επίσης και για τις απόψεις του περί γυναικείου φύλου, ότι θα 'θελε να αποκτήσει μια κόρη για να βοηθάει τη γυναίκα του στις δουλειές του σπιτιού.Βλέπω ότι εχει μεγάλες προσδοκίες και όνειρα για τα παιδιά του. Μπορεί για μερικούς να ήταν μια απλή πλάκα, εμένα όμως στο σχολείο μου μάθανε ότι άλλο πλάκα κ άλλο προσβολή, κάτι που ο συγκεκριμένος δεν γνωρίζει γιατί ο δικός του κόσμος πάσχει από συναισθηματική νοημοσύνη γι αυτό ξεσπάει στις φίρμες και τον ψευτοτσαμπουκά του...

Γι αυτό καλά μου ΝΕΑ παιδιά, δεν είναι καιρός να πάρετε επιτέλους τη ζωή στα χέρια σας; Get a life!
που σπινθηροβόλα αναφωνούσε ο θεός Tony Montana, αφήστε τα βερνίκια, τις γόβες, και τα Rollex και κάντε κάτι με τη ζωηή σας που θα έχετε να θυμάστε και να περηφανεύεστε, γιατί αλλιως θα ξυπνήσουμε μια μέρα και θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε να προλάβουμε να ζήσουμε πραγματικά, γερασμένοι και κενοί πια, προδότες του εαυτού μας...



Α.