Posted by
the muppet show girls
In:
10 σημειώσεις, μέσα Ιούλη
- Όνειρα σε μπλε και παράθυρα στα πλοία που αναχωρούν για το νησί. Καταλαβαινόμαστε.
- Τα δεκαεφτάρια που έχουν μια καινούρια αρχή μπροστά τους. Τους παίρνει να χτυπηθούν αυτό το καλοκαίρι. Να συναντήσουν την ελευθερία τους και να την ερωτευτούν.
- Οι πολιτευτές που προβαίνουν σε μονολόγους για όσα δεν τόλμησαν ποτέ να δοκιμάσουν στην πράξη.
- Τα μεγάλα λόγια που στερούνται βιώματος.
Τα συγχωρείς στα παιδιά, σε γοητεύουν στους μεγάλους, σε ανακατεύουν στους «μικρούς». - Τα μπλουζάκια του καλοκαιριού. Ανοιχτά χρώματα και συνθήματα όλο νόημα,
πάνω σε σώματα λαχανιασμένα από τη ζέστη. Γεύονται την εποχή της εφηβείας. Ξανά. Για όσο κρατά το καλοκαίρι. - Η νίκη του ραδιοφώνου επί της τηλεόρασης. Κάθε καλοκαίρι δεδομένη. Τραγούδια ταξίδια, φωνές γνώριμες και λόγια που αξίζει να τα ακούς. Ο Κώστας, ο Ξενοφών, ο Λεωνίδας, η Μαργαρίτα, ο Οδυσσέας, η Τασούλα, ο Χρήστος, η Μαρία. Δροσιά σαν το αεράκι που φυσά στα νησιά τέτοια εποχή.
- Οι συναυλίες της περιφέρειας. Για άλλους μια αναγκαία αρπαχτή. Για τους περισσότερους ταξίδι στις πόλεις του καλοκαιριού. Γεμάτα στάδια και πρόσωπα φωτεινά, λίγο πιο ανοιχτά και πιο ήρεμα από τους χειμώνες της ζωής μας. Σε τόπους φυσικούς και χρόνους παροντικούς. Με ένα εισιτήριο στην τσέπη, με την καλύτερη παρέα. Αρκεί να μοιράζεσαι τις στιγμές.
- Οι επισκέπτες της Ακρόπολης που την αντικρίζουν πίσω από τα κάγκελα. Προσδοκία μιας ζωής που πέφτει πάνω σε εφαψίες μιας μέρας. Αιχμαλωτίζεις ποτέ τέτοιο σύμβολο; Απλά αναιρείς τους προγόνους σου. Εκείνοι την έχτισαν για τη δημοκρατία. Της σκέψης και της έκφρασης. Εσύ απλά δηλώνεις πως δεν είσαι άξιος προστάτης της. Τουλάχιστον διασκέδασε τη διαμαρτυρία σου. Και μη μας το παίζεις δυνάστης. Δεν το ‘χεις.
- Οι γείτονες που αλλάζουν συμπεριφορά μέρα την μέρα. Μια Πάρνηθα μάς αφύπνισε. Για πόσο; Έστω, για όσο κρατήσει. Για όσους. Εκείνους που δεν τους ρούφηξε τα υγρά η ασφάλεια που σε κάνει pet σε καναπέ δροσερού διαμερίσματος. Και επέλεξαν την ασφάλεια που παρέχουν οι συνεχείς εκπλήξεις της ζωής, ο αγώνας, ο κοινός, για καλύτερο μέλλον. Λίγο πιο ουσιαστικό.
- Εσύ, στις φωτογραφίες από το νησί…Σε σέπια. Μισοθαμμένος μπρούμυτα στην άμμο. Σκέτο σώμα.
Π.
This entry was posted on Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007
You can follow any responses to this entry through
the RSS 2.0 feed.
You can leave a response,
or trackback from your own site.
Posted on
-
5 Comments
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Άμμος,θάλασσα και πολύ εφηβεία στις καρδιές μας.Θα είναι η ευχή του αυγουστιάτικου φεγγαριού.
Μας έκανες ζημιά με τις εικόνες σου πάλι και το ξέρεις.
Μυρίζει "Μελωδία" και μουσικές αγαπημένες. Πόσο μ΄αρέσει να συναντιόμαστε... έστω και στο καλοκαιρινό μεσημέρι, μισοθαμένοι στην άμμο... σε σέπια.. από τον ήλιο που θαμπώνει τα χρώματα ;)
Θα περνάω :) Καλημέρα :)
@BioLogos
Σε λίγες μέρες θα έχεις τις δικές σου προσωπικές εικόνες '-))
@elena72
Καλοκαίρι και ''Μελωδία'' πάνε μαζί.
Θα σε περιμένουμε '-))
Καλημέρες...μελωδικές!
καταλαβαινόμαστε!...
@ Σπύρο
Με χρώματα στο στόμα '-)))
Καλημέρες!
Δημοσίευση σχολίου