Θα μας βγάλει στα σίγουρα μέχρι τον προορισμό μας;

Τώρα που τα βαγόνια του τρένου δεν επιτρέπουν το κάπνισμα, μάς παίρνει νομίζω.

Κάνε καρδιά μου υπομονή...

Η Α. ξεκίνησε εδώ και μέρες τα μαθήματα και επικρατεί κατάσταση εκφοβισμού.
Ξεχάστε ότι ξέρατε, εδώ είναι δύσκολα, μπλα, μπλα, μπλα...
Εγώ πάλι έχω διορία μια βδομαδούλα ακόμα, πριν την επίσημη έναρξη.
Πριν τη βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα. Αν και κάτι μου λέει ότι έχει κάτω καρχαρίες. Και τούτη τη φορά δεν είναι της φαντασίας μου. Το ' πε ξεκάθαρα ένας από τους καθηγητές που έβγαλε τσιγαράκι μπροστά μας και κάπνιζε με το πάσο του. Μιλούσαμε για τα ποσοστά βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων και πώς καθορίζεται το όριο της φτώχειας. Αυτήν την περίοδο είναι περίπου στα 500€ το μήνα. Κι εκεί πετά το αμίμητο χασκογελώντας:
''Φαντάζομαι για να ήρθατε σε αυτό το μεταπτυχιακό δεν ανήκετε στο ποσοστό αυτό που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας''
Κι η πλάκα είναι ότι όλα τα παιδιά συμφώνησαν στην ατάκα του. Παιδιά μέχρι 24 χρονών που περιμένεις να έχουν και διαφορετική άποψη και να μην είναι βολεμένα.
Με άλλα λόγια, το μεταπτυχιακό είναι προνόμιο των πλουσίων και μιας κάστας ανθρώπων.
Το 'χω συζητήσει το θέμα άπειρες φορές με καθηγητές, συμφοιτητές, ανθρώπους με ανοιχτό μυαλό. Απλά ποτέ δεν θα καταλάβω γιατί ένας καθηγητής πανεπιστημίου λέει τόσο απροκάληπτα ότι η εξειδικευμένη γνώση είναι για λίγους και να θεωρεί δεδομένο ότι ένας φοιτητής μεταπτυχιακού πρέπει να έχει πλάτες από τον πατέρα του και να ζει στα ΒΠ ή ΝΠ.
Σόρρυ για το θυμό, αλλά όταν μιλάμε για ίσες ευκαιρίες, ας δαγκώνουμε τη γλώσσα μας. Και ειδικά στην παιδεία. Και ξέρω ότι πάντα θα υπάρχουν ανισότητες. Κάποιοι τις συντηρούν γιατί απλά η ζωούλα τους δεν θα ΄χε νόημα χωρίς δαύτες. Απλά όσο μπορώ, θα συνεχίσω να αντιδρώ.
Τουλάχιστον η βδομάδα έχει δυο συναυλίες που αποζημιώνουν.
Muse και Mama Africa Festival με Max Romeo.
Θα τα πούμε εκεί...

Δως μου ένα τσιγάρο
να σταθώ να πάρω εισιτήριο
δίπλα στα ζευγάρια τα 18άρια
τι μυστήριο...


Π.