Δεν συνηθίζω να καθυστερώ στην αποδοχή προσκλήσεων από άλλους bloggers. Τουλάχιστον έτσι έκανα μέχρι πρότινος. Τούτην εδώ την πάσα από την Πετρούλα όμως τη διαχειρίστηκα όπως περίπου ο Ριβάλντο ακουμπά τελευταία την μπάλα. Μπορείτε να κράξετε όσο θέλετε για την ομαδάρα μου αλλά σε άλλο post σας παρακαλώ. Αυτήν την περίοδο εμείς η κίτρινη φυλή πονάμε. Λοιπόν άργησα και ως κορασίς που πρέπει να απαγγείλει ποίημα, φοράω το φουστανάκι μου, πίνω και τα ρούμια μου και…

Εδώ στου δρόμου τα μισά
Έφτασε η ώρα να το πω
Άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
Για αλλού, για αλλού ξεκίνησα
Στα αληθινά στα ψεύτικα
Το λέω και το ομολογώ
Σαν να ‘μουν άλλος κι όχι εγώ
Μες στη ζωή πορεύτηκα
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα πάντα θα 'ναι αργά
Δεύτερη ζωή δεν έχει

Λατρεύω τον Σεφέρη όπως και τη Δημουλά. Όμως τούτη τη φορά, διάλεξα Ελύτη.
Παίζει να είμαι και η τελευταία που ανάρτησε το ποίημα. Ας είναι.

Π.