Une pasionaria de la politique
Jeanne D' Ark της Κολομβίας. Έτσι αποκαλούν την Ίνγκριντ Μπεντανκούρ τα γαλλικά ΜΜΕ μέσα στη φρενίτιδά τους για την απελευθέρωσή της. Σε όποια γαλλική εφημερίδα κι αν βάλεις το όνομα της Μπετανκούρ, τα αποτελέσματα που σου βγάζει είναι υπέρ το δέον πολλά. Κι όχι άδικα.
Η απελευθέρωσή της έγινε σημαία, όχι μόνο πολιτικών κινήσεων, αλλά και μια σειράς Γάλλων πολιτικών που έβλεπαν, όχι άδικα, την υπόθεσή της μια ιστορία συγκινητική, εκπαιδευτική, δημοφιλής και με μια λέξη ανθρωπιστική, όπως αναφέρει ο Le Figaro.
Γεννημένη στην Κολομβία, αναθρεμμένη με τη γαλλική παιδεία, δήλωσε από νωρίς την πρόθεσή της για την πολιτική. Με δυο υπηκοότητες (τη γαλλική την απέκτησε ύστερα από το γάμο της με Γάλλο διπλωμάτη), η πολιτική της καριέρα ξεκίνησε το 1994, οπότε και εκλέγεται στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Στηνπροεκλογική της εκστρατεία κάνει σημαία τον πόλεμο κατά της διαφθοράς και μάλιστα μοιράζει προφυλακτικά με το σύνθημα «Η διαφθορά είναι το έιτζ της κοινωνίας μας και ως εκ τούτου οφείλουμε να προστατευτούμε». (Έπρεπε να τα μοιράζει εδώ εκείνη την εποχή...)
Παράλληλα δημιουργεί την οργάνωση "Πράσινο Οξυγόνο" και γίνεται η κατ' εξοχήν πολέμιος κατά της διαφθοράς και των μεγαλεμπόρων ναρκωτικών. Στο στόχαστρό της βρίσκεται και η οργάνωση FARC, ασκώντας κριτική στο μαρξιστικό κίνημα τους(Ενόπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας). Αποτέλεσμα αυτού, όταν το Φεβρουάριο του 2002, εν μέσω της προεκλογικής διεκδίκησης της προεδρίας της Κολομβίας, συλλαμβάνεται όμηρος της οργάνωσης και κρατείται σε άθλιες συνθήκες στη ζούγκλα. Με την απελευθέρωσή της στις 2 Ιουλίου, μετά από επιτυχή επιχείρηση του στρατού της Κολομβίας, η Ίνγκριντ στην αρχέγονη σούπα του σύμπαντος ήταν μια λάμψη ελπίδας.(Le Figaro).
Τα υπόλοιπα της απελευθέρωσης καλύφθηκαν εκτενώς από τα διεθνή ΜΜΕ. Η υποδοχή από το Γάλλο Πρόεδρο και οι εγκάρδιες αγκαλιές, οι ασπασμοί με τα παιδιά της, οι δηλώσεις της για τη Γαλλία, τη δεύτερη πατρίδα της.
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να υπερεκτιμούμε τους ανθρώπους. Όλοι μας κάνουμε λάθη. Δεν θυμάμαι όμως και πολλούς πολιτικούς την σήμερον να μάχονται τόσο ανοιχτά κατά της διαφθοράς.
Έναντι σχολίου. Για τα μαύρα ταμεία. Για τη SIEMENS. Για τις αρπαχτές. Για τη λαμογιά και την αδιαντροπιά. Προτιμώ να ακούω για τον αγώνα της, παρά για το βοθροειδή κοχλασμό χρημάτων στη δική μου χώρα.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ:
Le Monde
Le Figaro
Ειδικό αφιέρωμα στον Le Figaro
Και portfolio φωτογραφιών.
This entry was posted on Κυριακή, Ιουλίου 06, 2008
You can follow any responses to this entry through
the RSS 2.0 feed.
You can leave a response,
or trackback from your own site.
2 σχόλια:
Καλησπέρες muppet!
Βασικά δεν έχω πολλές πληροφορίες για την υπόθεση και δεν έχω & πολύ χρόνο για να το ψάξω σε βάθος.
Για το τι έγινε και από ποιούς, αλλά γενικότερα είναι πολύ όμορφο να ελευθερώνεται ένας άνθρωπος και να επιστρέφει στην οικογένεια και στα παιδιά του!
Pink Martini ήταν πολύ καλοί.
Απλά δεν ήταν από τις συναυλίες που μ'αρέσουν και που τις θέλω με χορό και πολύ δυναμισμό.
Βέβαια, δεν έχουν τέτοια μουσική οι Pink έτσι κι αλλιώς.
Πιστεύω πως σαν αποτέλεσμα ήταν λίγο καλύτερο απ'ότι στα άλμπουμ σε κάποιες στιγμες και ίδιο σε άλλες.
Στα (-) η παρουσία του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, για το χατήρι του οποίου έιχαν αποκλείσει 2 σειρές θέσεων (μη χέσω)!
Θα αποζημιωθώ όμως την Πέμπτη! ΧΕΧΕΧΕ!
Καλό βράδυ!!!:)
Από τις ιστορίες που συγκλονίζουν... Είχα ακούσει γι αυτό 2 χρόνια πριν και ξανά πάλι τώρα. Έτσι για να μας δείχνει ότι ναι μεν είμαστε μπάχαλο, αλλά υπάρχουν και πολύ χειρότερα.
Δημοσίευση σχολίου