Θα μπορούσε να είναι και άνθρωποι δεύτερης διαλογής. Όμως έχουμε συνηθίσει να προστατεύουμε το πιο ευάλωτο.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα και η Άλις. Δύο όψεις στο ίδιο νόμισμα.
Η Κούνεβα τραυματίστηκε θανάσιμα με βιτριόλι λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης.
Γυναίκα ιστορικός, εξόριστη από την πατρίδα της με τον γιο της στα Πετράλωνα,μακριά
από το σύζυγό της, έφτασε στη γη της επαγγελίας για ένα κομμάτι ψωμί. Τής το δηλητηρίασαν. Έγινε αφορμή για μικροπολιτική (αλήθεια η υπόθεσή της γιατί χάθηκε μέσα στα Δεκεμβριανά του '08, παρά ασχοληθήκαμε μαζί της μόνο αφού δεν είχαμε κάτι άλλο να μας κάνει "επαναστάτες αερολογίας";;;), για χάρη της άνοιξαν λογαριασμοί, έγιναν πορείες, δηλώσεις από επίσημα χείλη, επισκέψεις σε νοσοκομεία, γράφτηκαν λόγια διαμαρτυρίας, ακούστηκαν ξύλινοι λόγοι σε συνδικαλιστικά όργανα.


Η Άλις το 'σκασε από την πατρίδα της τη Νιγηρία, για να μην υποστεί ακρωτηριασμό.
Και ακρωτηριάζεται καθημερινά κάπου στην Ευρυπίδου, τη Σωκράτους,τη Γερανίου και την 3ης Σεπτεμβρίου.Από τους Έλληνες "σωτήρες" της.Μαζί με τα άλλα "κορίτσια με τα άσπρα κολάν" που για 30€ προσφέρουν στους πελάτες τα πάντα. Οι Νιγηριανές θεωρούνται τα πιο υποτεγμένα θύματα καταναγκαστικής πορνείας, μιας και προέρχονται από μια φεουδαρχικού τύπου κοινωνία:η τακτική να πληρώνεις για την ελευθερία σου τούς είναι γνωστή.

Εργάτριες κονσερβοποιίας φρούτων στη Νάουσα κρύβονται σε ψυγεία σε έφοδο επιθεωρητών εργασίας. Το 20%-25% του εργατικού δυναμικού παραμένει αδήλωτο(κυρίως γυναίκες), ενώ το 20% των Ελλήνων εργαζομένων δουλεύουν πάνω από 60 ώρες την εβδομάδα, υπογράφουν λευκές αποδείξεις μισθοδοσίας και διπλές συμβάσεις, ακόμα και λευκές παραιτήσεις την ημέρα της πρόσληψης. Μια φυλακή φόβου χωρίς κάγκελα από όπου κάθε απόδραση οδηγεί σε στέρηση και πείνα.

Τα κορίτσια από τη Νιγηρία αποτελούν πλέον το 10% των ιερόδουλων στην Ελλάδα. Νέο προϊόν, διαφορετικό και πιο μοδάτο από τις Ανατολικοευρωπαίες. Σύμφωνα με σχετικές μελέτες, το 1/3 του σεξουαλικά ενεργού πληθυσμού στη χώρα μας, δηλαδή 1.000.000 άνθρωποι, καταφεύγουν συστηματικά ή περιστασιακά στον αγοραίο έρωτα. Από μια χώρα,όπως η Νιγηρία, με αλφαβητισμό που αγγίζει μόλις το 47,3% και με προσδόκιμο ζωής τα 51 έτη(χαμηλότερο των ανδρών), χρεώνονται με 30.000€ έως 70.000€ για τη μετακίνησή τους, τη βίζα αλλά και για τη δουλεία τους. Καμία τους δε θέλει να επιστρέψει πίσω γιατί είτε θα λιθοβοληθούν είτε θα ζήσουν στη φτώχεια.

Human trafficking για εμάς τους Ευρωπαίους αυτό το νόμισμα. Και άντε να το παίξεις κορώνα γράμματα. Δύο γυναίκες ανάμεσα σε τόσες άλλες.
Για την Κούνεβα προτείνω να παρακολουθήσετε αύριο τους Νέους Φακέλους του Παπαχελά, για πιο εμπεριστατωμένη έρευνα. Όσο για την Άλις, πήρε τελικά άδεια παραμονής στη χώρα,έπειτα από δικαστήρια και ιστορίες "βουντού". Και οι δυο ιστορίες Μεσαίωνα στην Ελλάδα του 2009.

Η λύσσα του χρήματος συνεπάγεται χαμένους και κερδισμένους. Αλλά για κάθε νικητή υπάρχουν αναρίθμητοι χαμένοι. Και ο κερδισμένος δεν οφείλει τίποτα σε κείνους που εκμηδένισε...